"Richuś w zanatorium"
Richuś pojechoł dŏ zanatorium.
W krziżu i w kŏściach go łomało,
tōż chcioł se zdrowie pŏdreperować,
Bo mioł dŏ rynty lot mało.
Tam gŏ zarŏzki poseblykali,
Aż zostoł w badkach, bez fuzekli,
I do waniynki ze gynstym marasym,
Bez zbytnij gŏdki gŏ wciepli.
-Po toch pojechoł taki szmat drōgi?-
Zafluchtoł se Richuś z nawyku,
-Dyć przi chałpie mōm tego pełno
Na łōnkach i we ôsadniku.
Wtoś sie zachichroł w sōmsiednij wannie,
Choby sopranym, choć doś słabym,
Wiync Richuś grzecznie: - Z kim mōm przijymność,
Czy z jakim chopym, czy z babōm?
Włosy we slōmie, zmazanŏ gymba,
Figura cołko jak gutalin,
A stwora na to: -Jo je Maryjka,
Tu mi sie lyczyć kŏzali!
A jŏ je Richuś aż spod Rybnika.
Stanył, by wdać sie ś niōm dŏ gŏdki,
A pod ciynżarym tego marasu,
Z pluskiym mu sleciały galŏtki.
I stoł tak sztajfny we tyj swojij wannie
Jak wyciōngniynty ze beczki smoł,
Calutki czorny, po czubek gowy,
Jyno półrzitka mioł biołe/
Dzioucha sie dziwo a potym chichro:
-Pódźże tu ku mie ty mamlasie!
Tak sie zrodziyła miyłość prawdziwo
W zanatoryjnym marasie.
Autor: Wiktor Bugla
Richuś pojechoł dŏ zanatorium.
W krziżu i w kŏściach go łomało,
tōż chcioł se zdrowie pŏdreperować,
Bo mioł dŏ rynty lot mało.
Tam gŏ zarŏzki poseblykali,
Aż zostoł w badkach, bez fuzekli,
I do waniynki ze gynstym marasym,
Bez zbytnij gŏdki gŏ wciepli.
-Po toch pojechoł taki szmat drōgi?-
Zafluchtoł se Richuś z nawyku,
-Dyć przi chałpie mōm tego pełno
Na łōnkach i we ôsadniku.
Wtoś sie zachichroł w sōmsiednij wannie,
Choby sopranym, choć doś słabym,
Wiync Richuś grzecznie: - Z kim mōm przijymność,
Czy z jakim chopym, czy z babōm?
Włosy we slōmie, zmazanŏ gymba,
Figura cołko jak gutalin,
A stwora na to: -Jo je Maryjka,
Tu mi sie lyczyć kŏzali!
A jŏ je Richuś aż spod Rybnika.
Stanył, by wdać sie ś niōm dŏ gŏdki,
A pod ciynżarym tego marasu,
Z pluskiym mu sleciały galŏtki.
I stoł tak sztajfny we tyj swojij wannie
Jak wyciōngniynty ze beczki smoł,
Calutki czorny, po czubek gowy,
Jyno półrzitka mioł biołe/
Dzioucha sie dziwo a potym chichro:
-Pódźże tu ku mie ty mamlasie!
Tak sie zrodziyła miyłość prawdziwo
W zanatoryjnym marasie.
Autor: Wiktor Bugla
Wachtyrz Ślůnskij gŏdki
